Read the Bible

¹ Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.² Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;³ ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.⁴ I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.⁵ Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.⁶ Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.⁷ Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.⁸ Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.⁹ Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

¹⁰ Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,¹¹ dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.¹² Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.¹³ Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.¹⁴ Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,¹⁵ dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.¹⁶ Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;¹⁷ aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.¹⁸ Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

¹⁹ Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.²⁰ Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.²¹ Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.²² Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.²³ Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.²⁴ Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.²⁵ Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;²⁶ e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t'u tallur në të.²⁷ Të gjithë presin që ti t'u japësh ushqimin në kohën e duhur.²⁸ Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.²⁹ Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.³⁰ Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

³¹ Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;³² ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.³³ Unë do t'i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t'i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.³⁴ Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.³⁵ Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.