Read the Bible

¹ Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:² "Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.³ Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.⁴ A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?⁵ Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.⁶ Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.

⁷ Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?⁸ Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.⁹ Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.¹⁰ Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.¹¹ Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.¹² Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.¹³ I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.¹⁴ Megjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.¹⁵ Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t'i shërbejmë? Ç'përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".¹⁶ Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.

¹⁷ Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?¹⁸ A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?¹⁹ Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.²⁰ Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!²¹ Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?²² A mundet ndokush t'i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?²³ Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;²⁴ ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.²⁵ Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.²⁶ Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.

²⁷ Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.²⁸ Në fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".²⁹ Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?³⁰ Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.³¹ Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?³² Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.³³ Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.³⁴ Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".