Read the Bible

¹ "Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.² Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.³ Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;⁴ sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.⁵ Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.⁶ Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.⁷ A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?⁸ A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?⁹ Do të ishte më mirë për ju që ai t'ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?¹⁰ Me siguri ai do t'ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.¹¹ Madhëria e tij vallë a nuk do t'ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?¹² Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

¹³ Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.¹⁴ Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?¹⁵ Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.¹⁶ Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.¹⁷ Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.¹⁸ Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.¹⁹ Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.²⁰ Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t'i fshihem pranisë sate;²¹ largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.²² Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

²³ Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!²⁴ Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?²⁵ Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?²⁶ Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?²⁷ Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,²⁸ Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".