Bible Lexicons

ἐπι -καλέω , -ῶ ,

[in LXX chiefly for H7121;]

1. to call, name, surname: c. acc (cl.), Matthew 10:25; pass., Acts 1:23; Acts 4:36; Acts 10:5; Acts 10:18; Acts 10:22; Acts 11:13; Acts 12:12; Acts 12:25, Hebrews 11:16; τ . ὄνομα , seq. ἐπί (denoting possession, as Heb. H5921 . . H8036 H7121), Acts 15:17 (LXX), James 2:7 (see. CB on Amos 9:12).

2. Mid. (so also act.; cl., LXX), to call upon, invoke, appeal to (θεόν , θεούς , Hdt., Xen., al.; cf. Deiss., LAE, 426): Καίσαρα (Σεβαστόν , Acts 25:25), Acts 25:11-12; Acts 25:21; Acts 26:32; Acts 28:19; sc. τ . Κύριον Ἰησοῦν , Acts 7:59; μάρτυρα (cl.) τ . θεόν , 2 Corinthians 1:23; πατέρα , 1 Peter 1:17; τ . κύριον , Romans 10:12, 2 Timothy 2:22; τ . ὄνομα κυρίου (μου , σου ; like Heb. H3068 H8036 H7121), Acts 2:21 (LXX) Acts 9:14; Acts 9:21; Acts 22:16, Romans 10:13-14 (LXX) 1 Corinthians 1:2 (Cremer, 335, 742).†

The various NT usages of this common verb can all be illustrated from our documents. Thus for the meaning ";surname"; see P Fay 12.1 (c. B.C. 103) βασιλεῖ Πτολεμαίωι ἐπικαλ (ουμένῳ) Ἀλ [ε ]ξάνδρωι. . . χαίρειν, P Tebt II. 399.15 (ii/A.D.) ὑπὲρ ἐγγό ]ν ̣ο ̣υ Εὐδαίμονος ἐπικεκλημένου [Μυ. . ., BGU II. 447.25 (ii/A.D.), etc.; and for the simple ";call,"; see P Tebt II. 382.7 (B.C. 30—A.D. 1) ἀρού (ρας) ς ̄ ἐπεικαλουμένας Βασιλ (ικοῦ) Γρ (αμμάτεως), ";6 arourae called those of the Basilico-grammateus,"; ib. 319.6 (A.D. 248) ἐν τόπῳ ἐπικαλουμένῳ Καρίωνι, P Ryl II. 172.9 (A.D. 208) Φοινικῶνα περὶ κώμ (η ̣ν) Ἡφ (αιστιάδα) ἐπικαλούμενον Ἑρεννίου, ";the palm-garden called that of Herennius in the area of the village Hephaestias."; For ἐ. = ";accuse,"; see P Hib I. 62.5 (B.C. 245) κακοῦργον τὸν τ [ὴν ] λείαν ποιήσαντα ἐπικαλεῖ Τνᾶς Ἁρνούφιος, ";the criminal who did the pillage is accused by Tnas son of Harnouphis"; (Edd.), P Fay 97.20 (A.D. 78) ἐνκαλεῖν μηδ᾽ ἐπικ ̣[αλεῖν, ";make any claim or charge,"; so BGU I. 350.14 (time of Trajan). The middle usage ";invoke,"; ";call upon,"; as in Acts 7:59, is frequent in the magic papyri, as P Leid Wix. 35 (ii/iii A.D.) ἐπικαλοῦ τὸν τῆς ὥρας καὶ τὸν τῆς ἡμέρας θεόν, P Oxy VI. 886.10 (iii/A.D.) (= Selections, p. 111) ἐπικαλοῦ με ̣, [ν (?)] τὸν (ἥλιον) κὲ τοὺς ἐν βυθῷ θεοὺς πάντας : cf. Syll 816.1 (ii/B.C.) (= LAE, p. 424) ἐπικαλοῦμαι καὶ ἀξιῶ τὸν θεὸν τὸν ὕψιστον. . . ἐπὶ τοὺς δόλωι φονεύσαντας κτλ. (for constr. with ἐπί, see 2 Corinthians 1:23). For ἐπίκλησις = ";spell,"; see P Lond 121.289 (iii/A.D.) (= I. p. 93) : in P Lille I. 29i. 27 (iii/B.C.) δούλων ἐπίκλησις καὶ τοῖς καταδικασαμένοις πρᾶξις is rendered ";recours contre les esclaves et moyens d’exécution pour ceux qui les ont fait condamner,"; the editor noting that this usage of ἐ. is unknown to the Attic vocabulary.

[Supplemental from 1930 edition]

ἐπίκλησις. See JTS xxv. (1924), p. 139 ff.

 

επεκαλείτο επεκαλεσάμην επεκαλεσαν επεκαλέσαν επεκάλεσαν ἐπεκάλεσαν επεκαλέσαντο επεκαλέσατο επεκάλεσε επεκαλέσω επεκαλούντο επεκεκλητο επεκέκλητο ἐπεκέκλητο επεκληθη επεκλήθη ἐπεκλήθη επεκλήθησαν επικαλεισθαι επικαλείσθαι επικαλείσθαί ἐπικαλεῖσθαι επικαλεισθε επικαλείσθε ἐπικαλεῖσθε επικαλειται επικαλείται ἐπικαλεῖται επικάλεσαι επικάλεσαί επικαλεσαμενος επικαλεσάμενος ἐπικαλεσάμενος επικαλεσαμενου επικαλεσαμένου ἐπικαλεσαμένου επικαλεσασθαι επικαλέσασθαι ἐπικαλέσασθαι επικαλέσασθε επικαλέσεσθε επικαλέσεται επικαλέσεταί επικαλέση επικαλέσησθέ επικαλεσηται επικαλέσηται επικαλέσηταί ἐπικαλέσηται επικαλέσομαι επικαλεσόμεθα επικαλέσονται επικαλέσονταί επικαλέσωμαι επικαλέσωμαί επικαλεσώμεθά επικαλεσωνται επικαλέσωνταί ἐπικαλέσωνται επικαλού επικαλουμαι επικαλούμαι ἐπικαλοῦμαι επικαλουμενοις επικαλουμένοις ἐπικαλουμένοις επικαλουμενον επικαλούμενον ἐπικαλούμενον επικαλουμενος επικαλούμενος ἐπικαλούμενος επικαλουμενου επικαλουμένου ἐπικαλουμένου επικαλουμενους επικαλουμένους ἐπικαλουμένους επικαλουμενων επικαλουμένων ἐπικαλουμένων επικαλούνταί επικέκληνται επικεκλησαι επικέκλησαι ἐπικέκλησαι επικεκληται επικέκληται επικέκληταί ἐπικέκληται επικληθεις επικληθείς ἐπικληθεὶς επικληθεν επικληθέν ἐπικληθὲν επικληθεντα επικληθέντα ἐπικληθέντα επικληθήναι επικληθήσεται επικληθήσομαι epekalesan epekálesan epekekleto epekeklēto epekékleto epekéklēto epeklethe epeklēthē epeklḗthe epeklḗthē epikaleisthai epikaleîsthai epikaleisthe epikaleîsthe epikaleitai epikaleîtai epikalesamenos epikalesámenos epikalesamenou epikalesaménou epikalesasthai epikalésasthai epikalesetai epikalesētai epikalésetai epikalésētai epikalesontai epikalesōntai epikalésontai epikalésōntai epikaloumai epikaloûmai epikaloumenois epikalouménois epikaloumenon epikaloumenōn epikalouménon epikalouménōn epikaloúmenon epikaloumenos epikaloúmenos epikaloumenou epikalouménou epikaloumenous epikalouménous epikeklesai epikeklēsai epikéklesai epikéklēsai epikekletai epikeklētai epikékletai epikéklētai epikletheis epikletheìs epiklētheis epiklētheìs epiklethen epiklethèn epiklēthen epiklēthèn epiklethenta epiklethénta epiklēthenta epiklēthénta