Bible Lexicons

στίλβ-ω,

chiefly pres. and impf.: aor. ἔστιλψα Charito 2.2, Aristaenet. 1.25: —

glitter, gleam, of polished or bright surfaces, χιτῶνας . . ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ Il. 18.596; κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν 3.392; κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων Od. 6.237; λαμπραὶ δ' ἀκτῖνες ἀπ' αὐτοῦ αἰγλῆεν στίλβουσι beam from him, h.Hom. 31.11; ὀμμάτων στίλβειν ἄτο . . φλόγα B. 17.55; ς. ὅπλοις E. Andr. 1146; ἰδὼν στίλβοντα τὰ λάβδα, i.e. the λ upon the Spartan shields, Eup. 359; ς. νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν Ar. Av. 697; ς. ἄνθει . . ἐπωμίδας Achae. 4.3; ς. ἐν χρωμάτων ποικιλίᾳ Pl. Phd. 110d, cf. Thphr. Sens. 77; ἱμάτια στίλβοντα Mark 9:3 : abs., of gold, Pl. Ti. 59b; of sleek horses, ς. ὥστε κύκνου πτερόν E. Rh. 618; of brilliant complexion, Theoc. 2.79, etc.; of water in motion, Arist. Mete. 370a18; of the white gleam on the eye, Id. HA 561a32, Gal. 16.610; ὁρᾶν τῷ στίλβοντι Thphr. Sens. 26; of fixed stars, opp. planets (exc. Mercury, v. cross στίλβων ), twinkle, Arist. APo. 78a30, Cael. 290a18: c.acc. cogn., ς. ἀστραπάς flash lightning, E. Or. 480: metaph., ς. ὁμηλικίην ἐρατεινήν Orph. A. 1115 .

2. metaph., shine, be bright, E. Hipp. 194 (anap.).

II trans.,= στιλπνόω, στίλβει πρόσωπον Dsc. 1.84 (v.l. for cross στιλβοῖ ) ; στίλψασα τὰς παρειὰς ἐντρίμματι Aristaenet. l.c.